Enkele zeldzame regionale munten uit Italië
We vergeten het tegenwoordig vaak, maar een verenigd Italië is eigenlijk vrij recent. In de periode voorafgaand aan de hereniging van het land op 17 maart 1861, sloegen de regio's een aantal zeer interessante munten, waaronder de vijf die ik in dit artikel ga introduceren.
De zilveren piaster van de Twee Siciliën dateert uit 1859. Hij draagt de beeltenis van François II de Bourbon (1836-1894). Hij was de laatste koning van de Twee Siciliën voor de hereniging van Italië. Hij was de zoon van Marie-Christine van Savoye en Ferdinand II. Zijn moeder stierf bij zijn geboorte, dus werd hij opgevoed door de tweede vrouw van zijn vader, Maria Theresa van Oostenrijk.
Hij besteeg de troon in 1859. De Twee Siciliën waren nog steeds tegen de hereniging van Italië.
Na de invasie van Garibaldi’s troepen in zijn koninkrijk hadden Franciscus II en zijn vrouw Maria Sophia in Beieren echter geen andere keuze dan in ballingschap te gaan in Rome, waar ze een regering in ballingschap onderhielden. Hij capituleerde op 13 februari 1861. Omdat zijn regering slechts één jaar en 8 maanden duurde, werden er maar weinig munten geslagen in deze periode, waardoor ze zeldzaam zijn.
De tweede munt komt uit Napels, dateert uit 1813 en toont Joachim Murat die van 1808 tot 1815 over Napels regeerde onder de naam Joachim-Napoleon.
Joachim Murat was in 1800 getrouwd met de zus van Napoleon I, Caroline Bonaparte. Hij was vooral een militair die werd benoemd tot Grootadmiraal van het Keizerrijk voordat hij het Koninkrijk Napels kreeg. Hij regeerde iets meer dan 6 jaar. Na Napoleons nederlaag bij Waterloo probeerde Murat zijn koninkrijk te heroveren, maar hij werd gevangen genomen in Calabrië en ter dood veroordeeld. Hij werd op 13 oktober 1815 geëxecuteerd.
Tijdens zijn bewind werden er 8 verschillende soorten munten geslagen in zijn beeltenis. De oplage van deze munt (199.000) maakt het een zeldzaamheid. Het is niet de zeldzaamste, want de eerste oplage in 1812 was slechts 27.000.
Voor Veneto heb ik deze prachtige munt van 5 lira uit 1848 gekozen. Deze munt is geslagen door de voorlopige regering die de Republiek Venetië bestuurde van1848 tot 1849. Dit was de korte periode van de Republiek van San Marco, die begon op 17 maart 1848
In die tijd was Italië nog niet verenigd en Veneto stond onder Oostenrijks bestuur. Na een revolutie van de Venetianen werd de regio een paar maanden onafhankelijk. In augustus 1849 moest het zich overgeven aan Oostenrijk en in die tijd werd er een patriottische munt geslagen.
De munt dateert van 22 maart 1848. Op de voorzijde rust in het midden van een cirkel de gevleugelde en gehalveerde leeuw van San Marco met zijn rechterpoot op een tablet met inscripties. Daaromheen staan de datum en de Republiek Venetië. Deze munt is gegraveerd door Antonio Fabris.
Op de keerzijde de waarde van de munt (5 lire) een verstrengelde eik en olijftak en het opschrift “Union Italienne”. Op de rand een inscriptie vertaald als: “God zegene Italië”. Van deze zilveren en gouden munt zijn slechts 11.000 exemplaren geslagen
Mijn volgende keuze was een munt uit Sardinië. Deze gouden munt van 20 lira met de beeltenis van Carlo Alberto dateert uit 1832. Carlo Alberto, die wij kennen als Karel-Albert van Savoye, was koning van Sardinië, titulair koning van Cyprus en Jeruzalem, hertog van Savoye en hertog van Genua van 1831 tot 23 maart 1849, prins van Piemonte, zevende prins van Carignan van 1800 tot 23 maart 1849, en graaf van Barge van 1800 tot de dag van zijn dood.
Hij werd koning van Sardinië in 1831, als opvolger van zijn neef Charles-Felix van Savoye, en sloeg zijn eerste gouden munten in hetzelfde jaar. Hij behield de troon tot zijn dood in 1849. Op de voorkant van de munt staat een portret van de koning, omringd door inscripties met betrekking tot zijn verschillende titels, en op de achterkant een krans van geknoopte olijftakken met daarboven het wapen van Savoye, gekroond met de kraag van de Allerheiligste Orde van de Allerheiligste Annunciatie.
De waarde van de munt ligt niet alleen in het edelmetaal, maar ook in het feit dat er slechts 74.000 exemplaren van zijn geslagen, waardoor het momenteel een zeldzaamheid is.
Ik wil je graag vertellen over deze prachtige zilveren munt uit Parma met de beeltenis van Marie-Louise van Oostenrijk, de tweede vrouw van Napoleon I. Het hertogdom Parma waarover zij regeerde, werd in 1808 bij Frankrijk gevoegd. Het hertogdom Parma waarover zij regeerde werd in 1808 bij Frankrijk gevoegd.
Ze werd groothertogin van 1814 tot 1847 voor de terugkeer van de Bourbons.
De munt van 5 lira uit 1832 is bijzonder gewild bij numismaten. Hij circuleerde tussen 1815 en 1832. Dit is dus het laatste jaar dat hij geslagen is. Hij is gegraveerd door Luigi Manfredini
Op de voorkant draagt de buste van Maria-Luigia een diadeem en een chignon. De inscriptie rond de diadeem kan worden vertaald als “Marie-Louise, princesse impériale, aartshertogin van Oostenrijk”.
Op de achterkant van de munt staat een hermelijnen mantel, gekroond met de heraldiek van het hertogdom: deel 1, van Farnese; 2, van Gonzaga; over alles, tierce in 1 van Habsburg, in het midden van Oostenrijk dan Lotharingen, omringd door de kraag van de Orde van St Michael en de legende die vertaald kan worden als “Bij de gratie Gods, hertogin van Parma, Piacenza en Guastalla”. De oplage van deze munt is 44.000.
Eén van de grote voordelen van munten is het feit dat ze een groot deel van de geschiedenis onthullen. Toen Italië zich begon te verenigen onder leiding van koning Victor-Emmanuel II, werden al deze munten vervangen en voorzien van de beeltenis van de koning. Maar ze drukken een onuitwisbaar stempel op een deel van de geschiedenis dat je je vandaag de dag moeilijk kunt voorstellen. Duizenden antieke Italiaanse munten zijn te koop bij Delcampe.
