Sterren verkopen, dat is welbekend, kijk maar naar het aantal roddelbladen dat er vandaag is. Op Delcampe hebben enkele oudere sterren nog steeds een groot succes, doordat ze het publiek hebben geraakt met hun talent en hun fysiek die buitengewoon zijn. We willen u zes grote beroemdheden voorstellen die zijn vereeuwigd door de fotografie. Natuurlijk is dit artikel lang niet volledig. Hopelijk geeft het u de smaak van nostalgie.
Edouard de Max
Edouard de Max is een Franse theateracteur van Roemeense origine. Hij start zijn carrière als acteur in 1889 in Parijs. Twee jaar later, krijgt hij de rol van Nero in Britannicus, waardoor hij bekend raakt.
De acteur maakt deel uit van deze personaliteiten die ons niet ongevoelig laten. Men houdt ervan of haat ze! Als vriend van Sarah Bernardt onderscheidt hij zich door zijn spel en zijn extravagante kleding. Door deze vriendschap kan hij met deze grote dame uit de theaterwereld samenwerken tot in 1911, hoewel hun vriendschap onderbroken werd door lange en minder lange ruzies en vooral vol drama zat, wat perfect paste bij het imago van de twee acteurs!
Edouard de Max sluit zich in 1915 aan bij de Comédie Française, waarvan hij in 1918 de 355e vennoot wordt. De acteur heeft niet getwijfeld om rollen te vertolken die geschreven werden door jonge auteurs waarin hij geloofde met de bedoeling om hen meer bekendheid te geven.
De Max overleed op 28 oktober 1924 in Parijs op de leeftijd van 55 jaar aan een longcongestie. Vandaag rust hij op de begraafplaats van Montparnasse.
Vandaag is de acteur nog steeds zeer bekend bij verzamelaars. Hij maakt deel uit van de homoseksuele iconen in een redelijk ver verleden. We vinden op Delcampe verschillende foto’s van hem, waarvan de prijs gemakkelijk over € 100 gaat.
Joséphine Baker, geëngageerd artieste
Als eerste internationale zwarte beroemdheid is het leven van Joséphine Baker voer voor een roman. Ze verlaat de school om op 13 jarige leeftijd te trouwen. Ze scheidt en hertrouwt met Willie Baker waarvan ze de naam het volgende jaar houdt, maar twee jaar later verlaat ze hem alweer omdat ze een ster wilt worden.
Ze gaat naar New York en krijgt, na meerdere weigeringen, een rol in een musical die door zwarten wordt gespeeld. Het is haar kans. Ze ontmoet er Caroline Dudley Reagan die haar aanneemt om in “Revue nègre” in Parijs te spelen. Het is in dit kader dat ze haar bekende kostuum met de bananenriem draagt!
Ze wordt actrice in Folies Bergères waarin ze wandelt met een luipaard en start enkele jaren later aan een carrière in de cinema. In 1937 werd ze Française en twee jaar later engageert ze zich in het verzet. Van 1941 tot 1944 leeft ze in Marokko en verzamelt ze allerlei informatie voor de geallieerden.
Bij de Bevrijding krijgt ze de medaille van het Franse verzet en wordt vervolgens door Charles de Gaulle tot ridder geslagen van het Légion d’honneur.
Na de oorlog zet Joséphine Baker zet zich in voor verschillende zaken die haar nauw aan het hart liggen. In het kasteel van Milandes adopteert ze 11 kinderen van verschillende origines die ze haar “regenboogstam”(tribu arc-en-ciel) noemt en vecht ze tegen de rassenscheiding. Maar haar leven gewijd aan het goede doel komt haar duur te staan en Joséphine Baker wordt overspoeld door schulden. Waardoor ze verplicht is om haar kasteel te verkopen. Ze wordt geholpen door Brigitte Bardot, Jean-Claude Brialy maar vooral door Grace van Monaco, krijgt ze de kans om terug op de planken te staan in Parijs. Het is in deze stad waar ze zo van hield dat ze op 12 april 1975 overlijdt.
Ze blijft bij verzamelaars een ster en is een van de meest gezochte beroemdheden in foto’s en op postkaarten op Delcampe!
Louise Brooks, de actrice met de zwarte helm
Louise Brooks wordt in 1906 geboren in Kansas en startte haar carrière als danseres. Na een passage in Europa in voorstellingen voorbehouden voor mannen, sluit Louise Brooks zich aan bij het gezelschap van de Ziegfield Follies op de planken van Broadway. Daar wordt ze ontdekt door de producent Walter Wanger en wordt ze actrice in lichte comedy’s en stomme films. Als snel heeft ze succes. Haar korte kapsel in de vorm van een zwarte helm wordt een kapsel in de mode in de hele wereld.
Louise raakt verveeld van de Hollywood-cinema en beslist om haar carrière in Europa verder te zetten. Zo aanvaardt ze de hoofdrol van Loulou die een duivels icoon wordt van de cinema. Ze draait nog enkele films in Europa voor ze terugkeert naar de Verenigde Staten.
De deuren sluiten zich. Het moet gezegd dat Louise Brooks met haar sterke karakter heeft geweigerd om de stemmen van haar stomme films op te nemen, wat niet naar de zin was van de Hollywood-producenten.
Ze wordt verplicht om kleine,slecht betaalde rollen te aanvaarden. Ze voelt zich vernederd en beslist om terug te keren naar Kansas om er een dansschool op te richten. Maar ook daar wordt ze niet goed ontvangen en ze vertrekt terug naar New York waar ze aan het werk gaat als verkoopster voor ze een callgirl wordt.
Haar leven nam een slechte wending. Gelukkig keert haar geluk en start Louise Brooks aan een carrière als filmcriticus. Aan het begin van de jaren ‘50, wordt haar talent uiteindelijk opnieuw ontdekt dankzij de Franse journalist Henri Langlois die verklaart “Er is geen Garbo! Er is geen Dietrich! Er is alleen Louise Brooks!»
Aan het einde van haar leven stort ze zich op het schrijven. Ze overlijdt in 1985 door een hartaanval, maar blijft voor eeuwig een icoon voor de cinema en de verzamelaars!
