Wie kent Alfons Mucha niet? Wij danken deze grote kunstenaar voor een aantal kaarten met prachtige vrouwen. Deze kunstenaar heeft zeker de cartofilie gemarkeerd.

Het oeuvre van Mucha

Mucha is een van de grootste artiesten van de Art Nouveau. Als decorator van theaters, kerken, kastelen gebruikt hij zijn tekeningen in een aantal glas-in-lood ramen voor het creëren van indrukwekkende werken van schoonheid.

Bij Mucha straalt de vrouw! Hij plaatst haar in weelderige stoffen en de geeft haar een kroon van bloemen. Dit alles in pasteltinten die het werk zacht en helder maken. Hij omringt vrouwen met decors die zon, natuurelementen mengen en aarzelt niet om als goed posterontwerper een kader te geven aan zijn illustraties.

Hoewel zijn kunst bij zijn dood en de twintig jaar daarna een beetje in vergetelheid is geraakt, is zijn stijl uniek. Mucha’s talent is vele malen geïmiteerd, maar nooit geëvenaard. Het gaf hem een welverdiende reputatie.

Zijn werken werden dan ook immens populair voor postkaarten. Mucha-kaarten worden verkocht tegen recordprijzen. Veel musea brengen hulde aan hem …

De Mucha-kaarten

Uitgever F. Champenois publiceerde tussen 1900 en 1901 7 zakjes met 12 Mucha-kaarten. Deze eerste uitgave, uiterst zeldzaam, is natuurlijk het populairst onder verzamelaars. Door het succes kwamen er heel wat nieuwe uitgaven, helaas van mindere kwaliteit.

Aangenomen wordt dat er ongeveer 230 originele modellen zijn van kaarten die door Mucha zijn getekend en soms zijn aangeboden in de vorm van reclame. 99 % daarvan was niet bestemd voor cartofilie. Dit waren vaak lithografieën die later als kaarten werden gebruikt. Volgens Clément Maréchal is er een onderscheid te maken: 130 modellen dateren uit zijn Franse en Amerikaanse periode, de rest uit zijn Tsjechische periode. Tot op heden is er nog geen volledige catalogus van Mucha’s werk, aangezien we nog steeds nieuwe werken ontdekken. Het cijfer van 230 is dus slechts een benadering.

Behalve Sarah Bernardt kennen we geen bekende modellen.

 

Het begin van Mucha : afgewezen door Schone Kunsten!

Mucha werd geboren in 1860 in Ivancice, Moravië (Tsjechië, toen Oostenrijk). Hij is schilder, decorateur en illustrator en is zonder enige twijfel een vertegenwoordiger van de Art Nouveau.

In 1878 werd hij afgewezen door de Academie voor Schone Kunsten in Praag. Hij wordt gewoon geadviseerd om een andere weg in te slaan. Maar Mucha volhardt. Na wat decoratief werk in zijn geboortestreek keerde hij in 1879 terug naar Wenen. Daar werkte hij naast een artistieke opleiding bij een groot theaterontwerpersbedrijf. Als de grootste klant van zijn bedrijf, het Ringtheater, in vlammen opgaat, wordt Mucha ontslagen.

Maar het geluk lacht hem toe en hij ontmoet al snel Khuen Belasi, die hem de decoratie van zijn kasteel aan Emmahiof toevertrouwde. Na dit werk was het de beurt aan zijn broer Egon-Khuen Belasi om hem het Candegg-project toe te vertrouwen. In 1885 gaat Alfons Mucha, gesponsord door de tweede broer Belasi, naar de Academie in München.

In 1887 verhuisde Mucha naar Parijs. Hij vervolgde zijn studie aan de Académie Julian en vervolgens aan de Académie Colarossi. Daarnaast maakt hij reclameposters, illustreert hij boeken, catalogi of kalenders. Zijn eerste uitgever was een zekere Lemercier, een Franse uitgever-drukker gespecialiseerd in de productie van geografische kaarten.

Aankomst in Parijs

Hij had het geluk kort voor de Wereldtentoonstelling (1889) in de Lichtstad aan te komen. De economie groeide en de reclamesector was op zoek naar getalenteerde kunstenaars. Mucha werkte voor winkels, salons, champagnemerken … Hij verliet Lemercier al snel om te gaan werken voor de uitgever-drukker Champenois. Hij zal vele werken voor hem produceren. Vaak zal de uitgever de werken van Mucha meerdere malen gebruiken: als zodanig of als reclamewerken. Zo waren er veel advertenties voor La Belle Jardinière die afkomstig waren van werken die niet voor dit doel waren gemaakt.

Clément Maréchal, eigenaar van het gelijknamige huis, waarvan de werken van Mucha een van de specialiteiten zijn, legt uit: “Behalve bepaalde bestellingen zoals de kaarten voor Moët en Chandon of Cognac Bisquit, werden de advertenties gemaakt van bestaande litho’s. Uiteindelijk kreeg hij weinig exclusieve ontwerpopdrachten van de merken.”

In 1894 maakte hij affiche van Gismonda, met Sarah Bernardt op de scène. Mucha kon de bekende actrice overhalen om een 6-jarig contract met hem te sluiten, waardoor de illustrator haar internationale bekendheid kon vergroten.

Van de VS tot Tsjecho-Slowakije

Hij trouwde in 1906 met Maruska Chytilova. Op dat moment verliet hij Frankrijk voor de Verenigde Staten, waar hij vier jaar woonde. Waarschijnlijk was het om haar zijn vriendin en klant Sarah Bernardt te volgen. Alfons Mucha vond er geen roem en bekendheid maar moedigde de oprichting van het Slavische comité aan.

Hij zal ook een nieuwe mecenas ontmoeten, Charles Crane, een rijke zakenman, die hem de nodige middelen ter beschikking zal stellen om een werk uit te voeren dat hem na aan het hart ligt: het Slavische epos. Mucha verhuist dan naar Praag.

Aan het einde van de Eerste Wereldoorlog, toen Tsjecho-Slowakije onafhankelijk werd, werd Mucha gevraagd de postzegels en bankbiljetten van het jonge land te ontwerpen.

Hij stierf aan longontsteking op 78-jarige leeftijd.

Ontdek Mucha-kaarten te koop op Delcampe!

Geschreven door Olivier Laurent

Een antwoord achterlaten

Your email address will not be published. Required fields are marked *

U kunt gebruik maken van de volgende HTML-tags en attributen: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>