Drie vrouwen in ansichtkaarten die erg populair zijn! Raad eens wie?

Mooie vrouwen werden altijd al bekeken, bewonderd en de laatste decennia, verzameld. Mata-Hari, Louise Brooks en Josephine Bakker lijken momenteel gewilde verzamelonderwerpen te zijn. De ansichtkaarten van deze drie schoonheden kunnen tot enkele tientallen euro’s oplopen.

Mata Hari, de spionagedanseres

Haar echte naam was Margaretha Geertruida Zelle, het jonge Nederlandse meisje dat Mata-Hari werd en op zoek ging naar avontuur. Ze trouwde op 18-jarige leeftijd met een Nederlandse marineofficier van twee keer haar leeftijd, kapitein Rudolph Mac Leod. Ze ging bij hem wonen op het eiland Java waar ze Oosterse dans leerde. Het echtpaar krijgt twee kinderen, maar ervaart een tragedie wanneer ze worden vergiftigd. Het kleine meisje overleeft het, maar de zoon sterft en het echtpaar gaat uit elkaar. Mata-Hari keert terug naar Europa.

In 1903, op 27-jarige leeftijd, verhuist Mata-Hari naar Parijs, waar ze wordt ondersteund door rijke mannen. Ze werd in 1905 beroemd dankzij een naakte oosterse dansshow in “le nouveau cirque”. Haar oosterse lichaamsbouw past perfect bij haar rol en het succes van haar show laat haar toe om door heel Europa te reizen. Maar het succes kwam een tijdje later aan zijn eind en een paar jaar later kwam de jonge vrouw, die op een grote manier leefde, in de schulden terecht.

Ze werd dan als spionageagent door de Duitsers gerekruteerd aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog. Maar naar verluidt werd ze een maand later ook gerekruteerd door de Franse inlichtingendiensten. Mata-Hari’s rol als spion blijft onduidelijk. Werkte voor de Duitsers, voor de geallieerden of voor geen van beiden? We kunnen niets met zekerheid zeggen.

In 1917 werd ze gearresteerd door kapitein Pierre Bouchardon wegens spionage voor Duitsland. Na een summiere rechtszaak, zal ze worden neergeschoten. Volgens de legende stuurde ze een kus naar de soldaten van haar vuurpeloton voordat ze de fatale kogels afvuurden.

Een legendarische figuur, ze blijft ook vandaag de dag een raadselachtig personage dat de vreugde van vele ansichtkaartenverzamelaars is.

Ontdek andere ansichtkaarten van Mata-Hari op Delcampe!

Louise Brooks, de actrice met de zwarte helm

Louise Brooks, geboren in 1906 in Kansas, begon haar carrière als danseres. Na een stint in Europa in mannenshows, sloot Louise Brooks zich aan bij de Ziegfield Follies op het Broadway podium. Daar zal ze worden opgemerkt door producent Walter Wanger. Zo werd ze actrice in stomme komedies. Ze wordt zeer snel succesvol. Haar korte zwarte helmkapsel wordt over de hele wereld de modieuze snit.

Louise raakt de filmindustrie in Hollywood beu en besluit haar carrière in Europa voort te zetten. Zo aanvaardt ze de hoofdrol van Loulou die van haar een succesvol cinema-icoon zal maken. Ze zal nog een paar films opnemen in Europa voordat ze terugkeert naar de Verenigde Staten. De deuren gaan dicht. Het moet gezegd worden dat Louise Brooks, met haar sterke karakter, weigerde om de stemmen van haar stille films op te nemen, wat niet in de smaak viel van Hollywoodproducenten.

Ze wordt gedwongen om kleine, slecht betaalde rollen te accepteren. Vernederd besloot ze terug te gaan naar Kansas om een dansschool te beginnen. Maar ook daar werd ze niet goed ontvangen en ging ze terug naar New York waar ze als verkoopster werkte voordat ze call girl werd.

Haar leven ging slecht. Gelukkig raakte het geluk op en Louise Brooks begon een carrière als filmcriticus en journalist.

In het begin van de jaren vijftig wordt haar talent eindelijk erkend dankzij de Franse journalist Henri Langlois die verklaart: “Er is geen Garbo! Er is geen Dietrich! Er is alleen Louise Brooks! »

Op het einde van haar leven begon ze met schrijven. Ze stierf in 1985 aan een hartaanval, maar zal voor altijd een icoon van de filmwereld blijven.

Wilt u meer ansichtkaarten van Louise Brooks zien? Delcampe staat tot uw beschikking!

Josephine Baker, geëngageerde artiest

Het leven van Josephine Baker is een roman waard. Ze verliet de school om te trouwen op 13-jarige leeftijd. Gescheiden en hertrouwde met Willie Baker, wiens naam ze het jaar daarop hield, maar hem twee jaar later verliet omdat ze een ster wilde worden.

Ze ging naar New York werken en kreeg na enkele weigeringen een rol in een musical van Blacks. Ze heeft haar geluk te danken aan Caroline Dudley Reagan die haar heeft ingehuurd om te spelen in de “Revue nègre” in Parijs. Het is in deze context dat ze haar beroemde bananengordelkostuum zal dragen!

Ze werd een tijdschriftleider in de Folies Bergères waar ze met een luipaard rondliep en een paar jaar later aan een filmcarrière begon. In 1937 verkreeg ze de Franse nationationaliteit en twee jaar later trad ze toe tot het verzet. Van 1941 tot 1944 woonde ze in Marokko en verzamelde ze allerlei informatie voor de geallieerden. Bij de bevrijding ontving ze de medaille van het Franse verzet en werd ze door Charles de Gaulle geridderd tot Ridder van het Erelegioen.

Na de oorlog raakte Josephine Baker betrokken bij verschillende oorzaken die haar na aan het hart liggen. Op Kasteel Milandes adopteerde ze 11 kinderen van alle afkomst, die ze haar “regenboogstam” noemde, en vocht ze actief tegen rassenscheiding in de Verenigde Staten en de wereld. Maar dit leven gewijd aan het goede doel is duur en Josephine Baker staat in de schulden. Zozeer zelfs dat ze gedwongen wordt haar kasteel te verkopen. Met de hulp van Brigitte Bardot, Jean-Claude Brialy en vooral Grace de Monaco keerde ze terug op het podium in Parijs. Het was in deze stad waar ze zo van hield dat ze op 12 april 1975 stierf.

Ontdek meer ansichtkaarten van Josephine Baker op Delcampe!

De vrouwen die we zo bewonderen….

De vrouwen die we zo bewonderen….

We hebben zojuist drie vrouwen genoemd met een sterk karakter, een spannend leven, die, ondanks de jaren die voorbijgaan, wereldiconen blijven! Natuurlijk zijn ze niet de enige beroemde vrouwen in onze ansichtkaarten. Hieronder vindt u een kleine selectie, maar u vindt er nog veel meer in onze speciale sectie over Delcampe !