Maryse Hilsz, een grote dame van de aerofilatelie (einde)

Dit is het derde deel van het artikel van Gérard Collot over de vliegenier Maryse Hilsz.
Het eerste en tweede deel kunt u lezen in deze blog.

Nog meer heldendaden

Op 31 augustus van datzelfde jaar nam ze samen met 7 andere vrouwen deel aan de eerste Hélène Boucher Cup en werd ze eerste, met een gemiddelde snelheid van 277 km/u over Parijs-Cannes. Ze zal ook de Beker van 1936 winnen met een uurgemiddelde van 366,7 km per uur, op de Caudron – Renault F – ANAM.

Op 20 juni 1935 brak de Italiaanse piloot Carina Negrone het record van Maryse met een klim naar 12043 meter. Dat kon zo niet blijven! Deze keer besluit Maryse het record hoog genoeg op te trekken om een tijdje gerust te zijn: ze mikt op 14.000 meter! Dit betekent tegelijkertijd het verslaan van het Franse mannenrecord van Gustave Lemoine. Op 23 juni 1936, met een Potez 50 met verhoogde vleugel, uitgerust met een 900 PK Gnôme en Rhône-motor, verhoogde Maryse Hilsz het record tot 14310 meter, een wereldrecord dat op 14 augustus 1936 met 14842 meter werd verbeterd door Georges Détré, een andere grote Franse piloot. Maar het record van de vrouwen op propellervliegtuigen staat nog steeds overeind!

Op 19 december 1936 valt Maryse het snelheidsrecord aan dat sinds 1934 door Hélène Boucher met 445 kilometer per uur werd gehouden. Het vliegtuig is een Caudron-Renault C.460. De start is perfect, maar we zullen haar niet meer zien terugkeren naar de basis van Istres, waar de tijdwaarnemers wachten tot het voorbij is. Maryse, die om een onbekende reden met hoge snelheid uit haar vliegtuig werd gegooid, werd door haar parachute gered.

Maryse Hilsz’s dorst naar recorden houdt daar niet op. Er is er één dat ze graag zou breken: het afstandsrecord in een rechte lijn, gehouden door Amerikaanse Amelia Earhart met 3489 km. Op 19 december 1937 om 14.20 uur, goed hersteld van haar ongeval, vertrok ze vanuit Istres aan boord van een Caudron-Simoun richting Basra. Maar de slechte weersomstandigheden met een sterke tegenwind verhogen het brandstofverbruik aanzienlijk en Maryse voelt dat haar poging zal mislukken.

Parijs-Saïgon

Ze landde in de ochtend van 20 december in Alexandrië en veranderde haar focus. Aangezien dit record haar ontsnapt, zal ze het record van 98u52 voor Parijs – Saigon, dat sinds december 1935 in handen is van André Japy, aanvallen. Een paar uur later ging ze de lucht in, verminderde het aantal etappes, rustte weinig uit en landde op 23 december om 6:45 uur in Saigon, een officiële tijd van 92 uur en 31 minuten. Er is geen post in beide richtingen bekend voor deze reis.

Na een paar dagen rust in Saigon besloot ze nog sneller terug te keren naar Parijs, in slechts drie etappes: Jodhpur, Damascus en Parijs. Een ongelukkige motorstoring in het midden van de nacht dwong haar om te landen in de Balochistanwoestijn tussen Djask en Bender Abbas. Ze werd pas twee dagen later gevonden.

Haar laatste record, voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog,was dat van de non-stop afstand voor eersteklasvliegtuigen. Ze doet Istres – Port-Etienne, of 3200 km, aan boord van een Caudron-Simoun.

Aangeworven bij het vrouwelijke korps van de Franse luchtmacht, stierf Maryse bij een ongeval op 30 januari 1946, als passagier in een “Siebel”, gevangen in een storm in de regio Bourg-en-Bresse.

Referenties: Fiche du Ministère des Armées; Carnet des oeuvres sociales du Ministère de l’Air; Dictionnaire de l’Aviation d’Edmond Petit; Conquérantes du Ciel d’Hervé Lauwick; Femmes de l’Air de Roland Tessier.

Ontdek de voorwerpen in verband met aerofilatelie op Delcampe.

Geschreven door Gérard Collot van CAF