Het feestthema heeft veel succes bij de cartofielen. We denken natuurlijk allemaal meteen aan Kerst, Pasen of Valentijn, maar er zijn nog andere, vaak volksere feesten waar ook kaarten van bestaan.
Op 25 november vieren we Sint-Catharina (althans, ze werd tot 1970 gevierd, want de Kerk haalde haar uit haar kalender). Het is beslist een van de minst feministische feesten uit het christendom, maar de uitdrukking blijft en brengt vandaag nog mensen aan het lachen: “Sint-Catharina dragen” of een catherinette worden! Het wordt gezegd van jonge vrouwen die de leeftijd van 25 passeren zonder getrouwd te zijn.
De legende van Sint-Catharina
Sint-Catharina was de dochter van koning Costes. Ze was een geleerde, maagdelijke en vrome jonkvrouw en geloofde in God en Jezus.
Toen keizer Maxentius (volgens de geschriften, maar het is veel waarschijnlijker dat het keizer Maximilianus was) alle inwoners van zijn provincie opriep om offers te brengen aan afgoden, weigerde Catharina. De keizer riep de geleerden van die tijd bijeen om haar te overtuigen haar geloof af te zweren, maar Catharina slaagde er met de hulp van een engel in om al hun argumenten te ontkrachten. Integendeel, het waren de geleerden die zich bekeerden.
De keizer probeerde ook om met haar te trouwen, wat ze verschillende keren weigerde, omdat ze Christus als verloofde had aangenomen! Tenslotte veroordeelde de keizer Catherina tot een afschuwelijke dood, ze werd vermalen door 4 wielen met doornen. Opnieuw gered door engelen, werd ze uiteindelijk onthoofd en in plaats van bloed stroomde er melk uit haar aderen.
Nog steeds volgens de legende verhieven de engelen haar lichaam boven de berg Sinaï. Ze werd vervolgens de beschermheilige van het klooster op deze plaats, waar haar graftombe zich bevindt.
Later zou ze aan Jeanne d’Arc verschenen zijn in gezelschap van de heilige Margaretha en de aartsengel Sint Michaël.
De catherinettes
Sint-Catherina is, onder andere, de beschermheilige van jonge, huwbare meisjes. Elk jaar, op 25 november, moeten jonge vrouwen van hoofdtooi veranderen. Deze taak is voorbehouden aan jonge alleenstaande vrouwen boven de 25 jaar. Hierdoor ontstond de uitdrukking “coiffer Saint-Catherine” (Sint-Catherina dragen).
Terwijl de leeftijdsnorm voor bruiden tegenwoordig enkele jaren boven de 25 ligt, was dit tot voor enkele decennia geleden niet het geval. Het volgende gebed werd aanbevolen aan alleenstaanden: “Sint-Catherina, help mij. Laat me niet ongehuwd sterven. Een echtgenoot, Sint-Catherina, een goeie, Sint-Catherina; maar liever één dan geen”!!!
Het was gebruikelijk dat catherinettes op 25 november een hoed droegen ter ere van hun beschermheilige.
Tenslotte, en toegegeven, nogal wreed, was het de traditie om de betrokken jonge vrouwen een Sint-Catharinakaart te sturen. Deze kaarten zijn heet verscheiden, soms tonen ze de hoed, soms de jonge vrouw die ze draagt. Er zijn er ook grappige, zoals je kunt zien in de illustraties in dit artikel.
We nodigen je uit om alle postkaarten in verband met Sint-Catherina te ontdekken op www.delcampe.net.
